Op zaterdag 2 juni 2018 streden onze zes finalisten voor een ticket naar Londen. Het niveau lag dan ook zeer hoog. De jury kreeg de moeilijke taak om in elke categorie de beste uit te kiezen. De avond werd ingezet met een stevige Rock battle met aan de linkerzijde Red Lucky Seven - die als eerste het podium mochten betreden- en in de rechterhoek Fire Down Below.
Gitarist Kevin Gernaey, drummer Sam Nuytens, bassist Bert Wynsberghe & zanger Jeroen Van Troyen
Met een gezonde portie stevige rock en roll bliezen de mannen van Fire Down Below de jury en het publiek letterlijk omver. Ze wonnen de award voor beste rock en dus ook een ticket naar Londen. De winst die zagen ze niet aankomen. "Bert had ons gezegd dat hij ons voor iets ging inschrijven en dat als -met nadruk op als- we zouden winnen, we naar Londen mochten.", aldus Sam Nuytens.
Bert Wynsberghe: "Ja, ik zag Londen staan en ik wist meteen dat we dat moesten doen." Met hun ticket op zak is het voor de band niet langer een wat-als situatie en kan het feestvieren dus beginnen. Een extra verjaardagscadeau voor zanger Van Troyen die zijn verjaardag op het podium mocht vieren.
Bassist Henrik Hertogs , drummer Moreno Pinti & zanger Perry Vangronsveld
Red Lucky Seven greep net naast de award, maar keerden zeker niet teleurgesteld terug naar het verre Limburg. Het muzikale contrast met tegenstander Fire Down Below was redelijk groot. "De winst is zeker en vast verdiend voor de andere band, absoluut! We hebben ons eigenlijk altijd afgevraagd of we rock of pop zijn, en we merkten ook meteen het verschil met de andere band, die echt ruige rock bracht", aldus Henrik Hertogs. "Maar moest er nog een plaatsje zijn op de bus naar Londen, gaan we graag mee."
Na hun optreden kreeg de jonge band nog feedback van Jurylid Stephen Brocklehurst. " Stephen was echt zeer positief en heeft ons echt goede tips meegegeven. Waar wij al drie jaar aan het werken zijn, heeft hij gewoon door. Die mens begreep ons." Zanger Perry Vangronsveld blikt tevreden terug op de avond: "Het was echt dik in orde, fijne mensen om mee te werken, geluid was echt super en een super organisatie." Hertogs treed al lachend bij " en goede spaghetti voorzien, vegetarische spaghetti."
Om de hartslagen na die stevige portie Rock en roll weer tot rust te laten komen, was het de beurt aan singer songwriters Eli Goffa en Bonfire Lakes, om het beste van zichzelf te geven.
De enige solo artiest tussen alle meerkoppige bands. De zenuwen waren dus aanwezig bij Eli Goffa. De zaal werd volledig stil van zijn optreden en dat overtuigde dus ook de jury. Hij wint de award voor beste singer songwriter en mag opnieuw het podium betreden, dit keer in Londen. " Fantastisch, echt! Ik ben nog nooit in Londen geweest ten eerste en ten tweede was ik eigenlijk ook een beetje getraumatiseerd door wedstrijden." Goffa was reeds overtuigd van de tweede plaats. "Ik kreeg vaak eervolle vermeldingen maar daar bleef het dan ook bij. Na het zien van Bonfire Lakes was dat ook mijn verwachting hier." Nu kan Goffa zich voorbereiden op zijn showcase in de bruisende Britse hoofdstad.
Bert Vliegen, zanger Marino Roosen & gitarist Mathieu Wijckmans
Bonfire Lakes won geen award, maar slechte verliezers zijn ze niet. "Niet gewonnen? Jawel jong, we hebben een bak Vedett gekregen.", lacht Matthieu Wijckmans. Bert Vliegen sluit aan: "Als de Belgen mogen juichen voor een zilveren medaille op de Olympische spelen, dan mogen wij juichen voor een bak Vedett." Tijdens het optreden van de band was het lichtjes rumoerig in de zaal. Zanger Marino Roosen had hier dan ook wat moeite mee. "Wij brengen emotionele stille nummers waar echt naar geluisterd moet worden om ze te beleven." Met het laatste nummer dat akoestisch werd gespeeld door zanger Roosen kon je een speld horen vallen. Het nummer werd opgedragen aan de overleden oma van Roosen. Geen winst dus voor de band, maar daar kunnen ze wel met leven. "We vinden het natuurlijk jammer dat we niet hebben gewonnen, maar Eli Goffa was een sterke kandidaat dus wel terecht."
Een feestje zonder goede stevige beats zou zoals Pasen zonder chocolade zijn. Smashing Birds en Ampersand brachten dan ook de Pop beats naar de zaal.
Bassist Bart Smet, gitarist Sven Vansteenbrugge, zanger Daan Cornelis & drummer Nikki Kieken
Ampersand is een enthousiaste band waarop je onmogelijk kan blijven stilstaan. De band wist de jury dan ook te overtuigen met hun podium presences. Ze mogen zich dan dus winnaar in de categorie pop noemen. "We hadden een waardige tegenstander, dus verwacht was het zeker niet", aldus Bart Smet. Voor de leden van Ampersand was de nominatie en hun deelname al een winst op zich."Wij zijn gewoon al vereerd dat we mogen deelnemen. Het is fantastisch als je weet dat je in bijvoorbeeld Felix Pallas hun voetsporen mag treden." "En ja Milo Meskens natuurlijk ook", voegt Cornelis toe.
Ook bij de bekendmaking van de winst was de spontaniteit van de leden duidelijk aanwezig. De band sprong zonder aarzeling als volleerde gymnasten op het podium. "Adrenaline en enthousiasme is wat we nu vooral voelen. We hebben ons echt vree goed geamuseerd."
Gitarist Ian Van Gemeren, bassist Bram de Muynck Zanger Dieter Gernaert, drummer Jonathan de smet & keys Jan Evens
Ook de mannen van Smashing Birds brachten de zaal moeiteloos in beweging met hun muziek. Ze grepen net naast de award in de categorie pop, maar keren tevreden terug naar huis. Dieter Gernaert: " Het is natuurlijk jammer. Het had zeker cool geweest om mee te mogen gaan naar Londen, maar het was een toffe avond die echt goed georganiseerd was. En met veel promotie op sociale media." De band kan Londen dan niet toevoegen aan hun vooruitzichten, maar ze hebben zeker geen plannen om stil te zitten. "We gaan nu eerst wat nummers die we vanavond gespeeld hebben opnemen, en terug meer op het podium staan." De feedback van de jury nemen ze ook mee." Nog meer enthousiasme op het podium zoals de winaars, daar gaan we nu voor", lacht Geirnaert.
Tekst: Melissa Callaert
Fotografie: Tom Batselier